we zijn ondertussen een goeie twee dagen verder. nog altijd pijn in de onderrug. en ik voel nog dingen. maar ik zal er niet over uitweiden noch enthousiast over doen. waarom? een aantal mensen onder jullie weten dat ik bij m'n laatste IUI zo zeker was dat het gelukt was, ik was 1 en al symptoom, van kop tot teen. maar het bleek uiteindelijk toch weer niks te zijn. het zal het effect van de pregnyl geweest zijn denk ik. vandaar dat ik mezelf behoed van een nog grotere teleurstelling dan dat het al is.
ik zeg nu gewoon tegen mezelf 'het kàn', dat is het veiligste.
onze perenboom hangt vol met piepkleine peertjes (vorig jaar had ze er maar eentje), das toch al 1 iets wat bloeit :-).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten