pijnlijke woorden..

...daarnet aan de telefoon: er is een zwangerschap geweest, helaas van korte duur. mijn hcg-waarde is gedaald. het 5de miskraam is een feit.

deze morgen hebben we mijn vermoedens uitgebreid besproken tijdens de consultatie. de dokter zei dat ik gelijk kon hebben maar dat er toch nog kans was op een positief resultaat. blijkbaar heb ik onbewust toch nog wat hoop gekoesterd want dit telefoontje heeft me weer uit m'n lood geslagen..

maandag ga ik terug werken, kwestie van de kerk in het midden te houden. ik kan niet beloven dat het met veel vreugde zal gepaard gaan..

dubieuze uitslag

gisterenavond om 22h20 (!) telefoon gekregen van mevrouw decleer (dokter zat in het buitenland) met het resultaat van de zwangerschapstest.
de uitslag is onzeker. mijn hcg-gehalte is te laag om goed te zijn en te hoog om te kunnen zeggen dat het negatief is. ik moet nu m'n medicatie blijven nemen en vrijdag een nieuwe bloedcontrole laten doen.
maar ik weet het resultaat eigenlijk al. de pijn in m'n borsten is aan het minderen..
de symptomen zijn er, ik had al redelijk wat hoop gekregen maar dat hoopgevend gevoel is alweer snel aan het wegebben.
vrijdag meer nieuws dus.

september blues

we zijn alweer september. september is voor ons een symbolische maand. het is telkens de 'verjaardag' van onze kinderwens. de 3de dit keer.
3 jaar geleden was ik zwanger van wat nadien ons 1ste miskraam zou worden.
3 jaar waarin ik geen nieuwe broek durf kopen (want stel dat ik binnenkort zwanger ben, dan kan ik er niet meer in). 3 jaar waarin ik niet durf te solliciteren voor een andere job (want stel dat ik dan direct moet melden dat ik zwanger ben). 3 jaar waarin ik na elke eisprong denk bij mezelf 'zou ik wel een glaasje wijn drinken?' (want stel dat ik zwanger ben, dat is niet goed voor het embryootje). 3 jaar waarin we geen sneeuwvakantie durven boeken (want wie weet ben ik tegen dan zwanger en snowboarden met een baby in m'n buik is te gevaarlijk). en zo kan ik nog een tijdje doorgaan.
3 jaar waarin ik collega's en vriendinnen weet bevallen die later 'begonnen' zijn dan wij. sommige van die kinderen gaan bijna naar school.
al 3 jaar staat ons leven stil. wij leven per 2 weken, van eisprong naar maandstonden en omgekeerd. het heeft een invloed op alles, op je relatie, op je werk, op je gemoed, op je lichaam, op je sociaal leven, op je vriendschappen. we hebben er al veel voor opgeofferd. maar je hebt dit ervoor over, we hebben er ons bij neergelegd dat dit de tol is van het willen zwanger geraken (én zwanger blijven). het is een struggle. een struggle die ik beu aan 't geraken ben. heel erg.
ik heb een slechte dag, met downs en downers.
het woord adoptie begint weer door m'n hoofd te spoken..

het enige positieve dat we hieruit al gehaald hebben is de wetenschap dat we een sterke relatie hebben. als je samen door zoiets geraakt dan geraak je door alles! en zeker als je bedenkt dat we in die bewuste september, 3 jaar geleden, nog maar 6 maanden samen waren.

het bleitmonster

het zwarte bleitmonster heeft weer maar eens toegeslagen. dit keer zit ik er mentaal door vrees ik. deze morgen ben ik naar de huisarts geweest (gaan bleiten) en ze vindt het absoluut noodzakelijk dat ik een tijdje thuisblijf. ik kon me eigenlijk toch niet meer concentreren op m'n werk, alles was teveel.
ze heeft me ook doorverwezen naar een accupuncturiste die zich ook bezighoudt met vruchtbaarheidsproblemen. al een tijdje was ik op zoek naar eentje in m'n buurt maar zonder resultaat. accupunctuur zal helpen om te ontspannen maar kan ook een grote, positieve rol spelen in het ivf-proces. de meeste fertiliteitsartsen moedigen het zelfs aan.
zou kuisen therapeutisch werken...?

*zucht*

het wachten is weer begonnen

na 90 minuten wachten heb ik uiteindelijk een goeie terugplaatsing gehad. van 2 embryo's. die 2 'rappe' waren ondertussen al 9- en 10-cellig. de andere twee, ook hele goeie, bevinden zich nu in koudere sferen (-196° celcius).
3 terugplaatsen was geen optie. wettelijk is het niet toegelaten op mijn leeftijd. mocht er dan een drieling van komen dan zit dokter decleer in de miserie. trouwens, de slaagkansen met 3 embryo's liggen maar een heel klein percentage hoger dan met 2.
over een tweeling kan ik nog enthousiast doen maar een drieling... das wat anders... :-)
22 september wordt onze nieuwe d-day

toch morgen!

alle 4 de bevruchte eicellen zijn zich beginnen delen. twee ervan zijn zelfs aan de rappe kant waardoor men liever niet wil wachten tot vrijdag om ze terug te plaatsen. eentje was al 4-cellig en het andere 5-cellig. het is beter om ze morgen al in hun natuurlijke habitat over te plaatsen. de andere twee waren 2-cellig deze morgen.
die twee 'tragere' gaan ze dan invriezen. al moet ik zeggen dat het heel erg in m'n hoofd spookt om te vragen aan de dokter of hij er geen 3 wil terugplaatsen... dat zou dan een extra spannende test worden natuurlijk binnen 2 weken...

deel II

7 follikels hadden we dus. 1 follikel bleek leeg te zijn en van 2 andere was de eicel niet rijp. er bleven dus nog 4 goeie eicellen over. die zijn allemaal bevrucht, via ICSI.
morgenmiddag krijg ik te horen of de 4 bevruchte eicellen zich verder gedeeld hebben en of ze van zo'n goeie kwaliteit zijn om te kunnen wachten tot dag 5 voor transfer.

boterhammen en chocomousse

een relatief goeie oogst gisteren in het jan palfijn. ze hebben 7 follikels kunnen recupereren. nu nog hopen dat ze alle 7 rijpe eicellen bevatten.
de ingreep is goed verlopen. al weet ik nu wel zeker: mocht er een volgende keer komen dan mag ik NIKS eten nadat ik wakker geworden ben. ik was weer zo mottig als iets, ondanks het medicament tegen misselijk zijn dat ik gekregen had tijdens de narcose.
ik had me nochtans voorgenomen om niets te eten maar ja.. je ligt daar scheel van de honger (want je moet nuchter blijven), wat doe je dan.. het eerste woord wat ik uitbracht nadat ik m'n ogen opendeed was 'chocomousse'. en daarna 'dame blanche'. dat hadden ze helaas niet, het is een witte boterham met kaas geworden :-).

deze namiddag mag ik bellen om te weten hoeveel eitjes er bevrucht zijn.

duimen voor midweek-embryootjes ajb

alles loopt perfect volgens plan. de pickup is voor zondag.
morgenochtend moet ik wel nòg eens naar aalter voor een laatste bloedcontrole..pfff..
die auto kan zelfs al zonder mij naar de praktijk rijden denk ik!
wanneer de terugplaatsing zal zijn is nog niet zeker. dit keer zou de dokter willen wachten totdat de embryo's 5 dagen oud zijn ipv 3 dagen. gezien ze dan al in een verdere ontwikkelingsfase zitten heb je meer kans op innesteling. maar... daarvoor moet de kwaliteit van de embryo's excellent zijn. en dat weten we pas dinsdag. als ze toch niet zo perfect lijken te zijn dan gaat de transfer woensdag door.
ik hoop zooooo hard dat we kunnen wachten tot vrijdag. organisatorisch gezien komt dit voor mij beter uit maar het belangrijkste is uiteraard het verhogen van de slaagkansen.
vanavond om 23h30 pregnyl spuiten. m'n buik is ondertussen alweer een zeef :-)

ratrace

het was weer een heuse cross deze morgen om op tijd terug te zijn van aalter, pff..
positief is wel dat ik zeer goed reageer op de medicatie dit keer. nog 2 dagjes spuiten en dan vrijdag nog een echo. de laatste waarschijnlijk. in principe zal de pickup zondag gebeuren. stiekem had ik gehoopt op een weekdag zodat ik toch ten volle kan genieten van m'n weekend. maar ja, het is nu zo, je hebt dat natuurlijk niet in de hand.
het is de eerste keer dat ik ook pijnlijke ongemakken ondervind van de gonal-f: misselijk zijn, barstende hoofdpijn, doodmoe zijn.. ook de rugpijn begint te komen nu dat m'n buik begint te zwellen door al die groeiende ballonnetjes.
zolang ik de lucht niet inga... :-)