the art of ICSI

voilà se, de tweede 'verse' poging is een feit.
op ons verzoek heeft de dokter twee embryo's teruggeplaatst. dit geeft natuurlijk iets meer slaagkans maar uiteraard ook een kans op een tweeling. jaja, we hebben daar goed over nagedacht en we zien een tweeling volledig zitten (voor 't geval je het je afvraagt :-)). beter twee dan geen is ons motto!
onze andere twee (perfecte) embryo's gaan deze namiddag de diepvries in. hopelijk hebben we ze nooit nodig..
het alombekende wachten is nu weer aangebroken. op 12/7 moet ik gaan voor een zwangerschapstest. dokter decleer is dan in verlof, ik heb een afspraak bij z'n collega dokter kaan, in gent.

op deze foto zie je wat ICSI juist inhoudt:


rechts zie je het naaldje waarin de zaadcel zit die moet worden ingebracht. ware kunst in mijn ogen.

newsflash

er waren dus 6 eicellen gerecupereerd tijdens de punctie. 5 daarvan waren goed om geïnjecteerd te worden en uiteindelijk zijn er 4 bevrucht geraakt. een goed resultaat volgens laborant dimitri.
maandagmorgen terugplaatsing om 10h15.

ondertussen voel ik me al een stuk beter maar ik ben nog niet helemaal terug de oude. die anesthesist van dienst had een zware nacht achter de rug zeker??

6 voor de moeite

ik had gehoopt op meer maar al bij al ben ik blij met de oogst: 6 eicellen.
de punctie is goed verlopen maar de verdoving is me slecht bevallen... dat is de eerste keer in m'n leven dat ik ziek ben na een volledige verdoving.
toen ik thuiskwam ben ik direct naar m'n bed gegaan voor een dutje van een uur of twee. gelukkig heb ik niet moeten overgeven. hopelijk voel ik me morgen wat beter want nu ben ik niet veel meer waard..:-s
om 14h morgen mag ik bellen naar het labo om te weten hoeveel eicellen er bevrucht zijn. in tegenstelling tot de vorige keer gaan ze nu alle eicellen bevruchten met de ICSI methode. bij de eerste poging bleek dat ICSI meer embryo's opleverde dan IVF, vandaar.
ik heb vorige week een good luck-kaarsje gekregen van de gonal-f fabrikant, ik zal het sebiet aansteken se.

hier kun je zien hoe zo'n pickup gebeurt:

http://www.youtube.com/watch?v=aUQJuYe3D4g

www = world wide wim

vrijdag pickupdag is bevestigd.
terwijl de dokter aan 't vertellen was over z'n patiënten uit guatemala, shangai en azerbeidzjan zag ik een tiental grote, mooie bollen blinken op het schermpje. de echografie is toch een fantastische uitvinding. iedere keer weer sta ik daar bij stil.
om middernacht moet ik pregnyl spuiten en morgenvroeg nog eens naar aalter voor een bloedafname.
in principe is de terugplaatsing dan voorzien voor maandag. het wordt een lang weekend voor mij, letterlijk en figuurlijk.

actie en reactie

dat trok er al meer op! m'n smarties zijn ondertussen geëvolueerd tot mooie marshmellows. mijn lichaam reageert dus goed op die menopur. en dat is maar goed ook want ik ontzie het toch elke avond om die spuit te geven. 4 ampullen is een redelijk groot volume om toe te dienen en nadien blijft die plek toch een tijd pijnlijk en branderig.
vrijdagavond zat ik op een bbq en heb ik verpleegstertje op het toilet moeten spelen. een collega vroeg me later 'en, komt er nog een broertje of zusje voor loïc?' (grrr, ze had bijna een kwak cocktailsaus in haar oog van me). ik antwoordde 'zeg nooit nooit..' en bij mezelf dacht ik 'je zou eens moeten weten wat ik zonet stond te doen in 't toilet..'.
anyway, nu nog 3 dagen extra menopur spuiten en woensdagmorgen terug op controle. hoogstwaarschijnlijk dan 's avonds pregnyl en op vrijdag pickup.

smarties

deze morgen was ik alweer om 6h30 op de baan om ten laatste tegen 7h in aalter te zijn. uiteindelijk ben ik maar om 7h25 bij de dokter binnengegaan...:-s
ik kon gerust een half uurtje langer geslapen hebben. en het was dan nog om te horen (en zelf vast te stellen op het schermpje) dat mijn lichaam niet enorm goed gereageerd heeft op de hormonen. 'maar' 10 follikels ongeveer, allemaal piepklein.
nu ben ik overgeschakeld op menopur, voor de eerste keer. dat wordt een gepruts straks want ik moet 4 ampullen optrekken in 1 spuit.
zondagmorgen terug op controle voor een echo.
de pickup zal ten vroegste midden volgende week zijn, eerder eind volgende week.

zij die gaat spuiten groet u!

we're on the road again

onze zoveelste tegenslag is niet verwerkt maar heeft ook een plaatsje gekregen. we moeten vooruit en alle energie benutten die we kunnen voortbrengen.
ondertussen ben ik alweer aan 't spuiten. gisteren naar aalter geweest voor een bloedafname die bevestigde dat ik mocht beginnen. loïc was mee want ik had geen opvang voor hem. zo heeft hij ook eens gezien waar zijn mama altijd naartoe sjeest zo vroeg in de morgen.

de gonal-f is verhoogd met 100 eenheden. dit zal er normaal gezien voor zorgen dat ik dit keer meer eicellen produceer.
volgende week donderdag moet ik dan voor echo en bloed.

toen we naar buiten gingen bij de dokter liep ik ineens de mama van bertje tegen het lijf (zie bericht van 26 mei). zij was daar wel voor leukere doeleinden: controle van haar 8ste week zwanger zijn.

allé, we zijn dus weer vertrokken, met iets meer bagage dan de vorige keer.
blijkbaar begint de bagage in kilo's ook duidelijk te worden, een collega vroeg aan een collega of ik misschien zwanger ben... :-|. m'n traanklieren hebben weer een goeie spoeling gekregen die dag..

:'-(

de test is weeral negatief..... ik weet niet hoelang ik dit nog volhou..

deze morgen, op weg naar de dokter, heb ik een huilbui gehad van oostende tot in beernem. ik dacht bij mezelf: zie me hier nu rijden gelijk een onnozelaar, om 6h30 op de autostrade, om in verwachting te geraken. iets wat voor andere koppels een plezante belevenis is in bed is voor ons een regelrechte hel!!
op de terugweg heb ik dan nog bijna een ongeluk gehad, geslipt door de regen, 180° graden gedraaid en net niet tegen m'n voorganger gebotst. een echte klotedag is het!
ik ben er agressief van. het enige waar ik nu zin in heb is gooien met vanalles, slaan en schoppen, echt waar!!

ik haat het. en ik haat collega's die hetzelfde meegemaakt hebben als ik maar nu, sedert ze een kind hebben, het niet meer nodig vinden om rekening te houden met mijn gevoelens. kun je ooit vergeten hoe pijnlijk zoiets is??

freya van den bossche heeft meer chance dan ik, was het eerste wat ik hoorde op de radio deze morgen. er zijn leukere berichten om de dag mee te beginnen, ik zweer het.

gestreepte stressssss

al dat wachten, ik hou het niet meer vol. ik heb zojuist een urinetest gedaan, om mezelf te behoeden van een dag nodeloze stress en kieken-zonder-kop-taferelen morgen. resultaat: lichte streep (zie foto en oordeel zelf over het rechtse lijntje).



in mijn ogen is de streep te licht. maar aan de andere kant: een streep is een streep. er zijn 2 opties. ofwel heb ik te vroeg getest en zou ik morgen een donkerdere streep hebben ofwel is dit het resultaat van de pregnyl die ik vorige week woensdag heb ingespoten.

het zal uiteindelijk toch stressen worden morgen!

groeien en bloeien

we zijn ondertussen een goeie twee dagen verder. nog altijd pijn in de onderrug. en ik voel nog dingen. maar ik zal er niet over uitweiden noch enthousiast over doen. waarom? een aantal mensen onder jullie weten dat ik bij m'n laatste IUI zo zeker was dat het gelukt was, ik was 1 en al symptoom, van kop tot teen. maar het bleek uiteindelijk toch weer niks te zijn. het zal het effect van de pregnyl geweest zijn denk ik. vandaar dat ik mezelf behoed van een nog grotere teleurstelling dan dat het al is.
ik zeg nu gewoon tegen mezelf 'het kàn', dat is het veiligste.

onze perenboom hangt vol met piepkleine peertjes (vorig jaar had ze er maar eentje), das toch al 1 iets wat bloeit :-).

hoera!

ik heb een symptoom! sedert gisteren heb ik last van pijn in m'n onderrug. vandaag al veel meer dan gisteren. dit kàn een symptoom zijn van zwanger zijn. maar het kan natuurlijk evengoed een gevolg zijn van scheef te liggen in m'n bed.
ik meen mij toch te herinneren dat pijn in m'n onderrug al een paar keer het eerste symptoom was van zwangerschapshormonen die door m'n lichaam gierden. zo raar, ik ben nu al 6 keer zwanger geweest in m'n leven en iedere keer opnieuw moet ik zo hard m'n best doen om me te herinneren hoe het er al die andere keren aan toe ging. wanneer wordt welk kwaaltje duidelijk??
pijn in m'n borsten heb ik niet, gegroeid waren ze al :-).
blijf met je voeten op de grond meisje, nog 5 keer slapen en je weet hoe fantasierijk óf hoe medisch onderlegd je bent.

proficiat dell'anno!

nog 7 keer slapen. en dan weten we nog maar eens of onze meest recente poging tot zwanger worden al dan niet gelukt is. ik heb het ineens weer lastig met het wachten. tot deze namiddag dacht ik er bijna niet aan en ineens slaat dat wanhopig gevoel dan weer toe. iedere keer heb ik dat. het duurt ook allemaal zo verschrikkelijk lang! soms heb ik het 'gevoel' dat we gestraft worden voor iets (geen flauw idee waarvoor) en dan denk ik bij mezelf 'ok, we hebben ons lot braaf en geduldig ondergaan, nu mag het stoppen. het is genoeg geweest, we willen die periode van onzekerheid en stress achter ons laten, eindelijk zwanger worden en voortgaan met ons leven'. helaas halen zo'n smeekbedes niks uit. ons leven staat al bijna 3 jaar stil, toch op bepaalde vlakken.
claudio en gaëlle hebben daarnet verdiend 'mijn restaurant' gewonnen, konden wij dinsdag ook maar eens winnen.