komkommertijd?

het nieuws van vandaag:

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=DMF20090528_030

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleid=DMF28052009_078

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=DMF28052009_033

het aftellen is weer begonnen

voilà se, 't is achter de rug. met twee waren ze. ik ben content daarvoor, volgens mij bewijst dit toch al dat het vechtertjes zijn. want zoals dr decleer daarnet nog zei: invriezen is nu niet bepaald een goede zaak voor een embryo. 18 à 20% kans op slagen, per embryo, nu. bij een 'verse' is dat ongeveer 40%. we kunnen maar hopen en positief blijven natuurlijk. het is afwachten tot dinsdag 9 juni.

leve de eskimo's!

goed nieuws! we mogen naar gent straks :-D. jonathan heeft gebeld om 9h maar hij is wel vergeten te vragen of de eskimootjes het alletwee overleefd hebben of slechts een (typisch mannelijk?). we houden de spanning erin.
doordat dr decleer een bevalling moest doen deze morgen mogen we wel pas later gaan, om 12h15.
wordt vervolgd.

bertje

morgen om 9h mogen we bellen naar het IVF-centrum in gent om te weten hoe onze embryootjes de shockerende ervaring van het ontdooien hebben beleefd. m.a.w. hoeveel blijven er leven: 2, 1 of geen.
ik durf het bijna niet te zeggen maar ik heb er precies redelijk goeie hoop in. het waren alletwee topembryo's dus de kans dat ze overleven is reëel. voor degenen die dit nog zouden lezen vanavond: duimen é :-)

zondag was ik op een communiefeest en daar liep een creatie rond van dr decleer: een jongetje van een jaar of 2, genaamd bertje. en bertje was niet alleen, in de mama haar buik zat er nog eentje aan te komen (gelukkig zag je het nog niet!). ook al een ontwerp van dr decleer :-). het deed deugd om dat te zien. ik heb een goed, herkenbaar en vooral begripvol gesprek gehad met die mama. zo'n dingen zijn hoopgevend.

change of plans

een zalige rit deze morgen naar aalter. zo goed als geen verkeer, de zon scheen al om 7h, een goe muziekje... het was echt genieten. dit in tegenstelling tot de terugrit: een half uur in de file tussen beernem en jabbeke. stilstaand verkeer... pff.. das niet alles als je dringend moet plassen! dit terzijde.
de echo heeft een paar gegroeide follikels onthuld maar ze waren nog niet ideaal. gevolg: pas woensdag de terugplaatsing ipv dinsdag. daar gaat mijn afspraak bij de kapper van woensdagmorgen. ach ja, die uitgroei zal niet weglopen denk ik.
morgenvoormiddag moet ik m'n pregnylspuit krijgen. intra musculair, dat betekent dat de verpleegster er aan te pas zal komen. gezien ik een van de gelukkigen ben die morgen moet werken heb ik haar gevraagd om langs te komen op kantoor. ik smokkel haar dan wel mee naar het ehbo-lokaal. vertegenwoordigers komen ook met een valies toe hé :-).

zaterdagavond heb ik dan m'n eisprong. we proberen dan best ook nog eens 'op de natuurlijke manier' zei dr decleer, je weet nooit.
jaja, ik weet het, er zijn leukere dingen dan je gynaecoloog die je sexuele agenda plant maar we moeten toch z'n goeie raad volgen. stel je voor: er doet zich zaterdagavond laat een mirakel voor, een über-spermatozoïde vindt de juiste weg en geraakt met z'n black & decker boormachine tot in het midden van die ene, volmaakte eicel. die zygote begint zich te delen en woensdag krijgt die bezoek van die andere twee pagaddertjes die zich ook verder ontwikkelen. in dat geval beginnen we best uit te kijken naar de meest interessante lening om ons huis uit te breiden :-D.
keep on dreamin' honey!

file voor niks

ik had nog geen enkele bijna-rijpe follikel deze morgen (heb ik daarvoor in de file moeten staan??).
donderdag een nieuwe echo. als het er donderdag goed uitziet dan is de terugplaatsing (TP) hoogstwaarschijnlijk voor volgende week dinsdag.
ik zal echter maar de dag zelf 's morgens te horen krijgen of we effectief naar gent moeten of niet. m.a.w. of de embryo's het ontdooien al dan niet overleefd hebben.

en ik die dacht van donderdag eens uit te slapen op m'n vrije dag! :-)

op 't gemak deze keer

we zijn weer vertrokken. gelukkig is het deze keer met héél weinig stimulatie. 5 dagen lang 2 pilletjes clomid nemen, that's it. deze morgen was het de eerste dag.
volgende dinsdag echografie in aalter. het komt erop neer dat de dokter zal opvolgen wanneer ik m'n (natuurlijke) eisprong zal hebben. en als alles goed verloopt dan krijg ik 3 dagen nadien 2 (nu nog ingevroren) embryootjes teruggeplaatst.
maar zoals ik net zei: 'als alles goed verloopt'...

'k vind dit precies spannender dan de vorige keer ^o)

adoptie

donderdagavond, kort nadat we het slechte nieuws vernomen hadden, hebben we ons de vraag gesteld of adoptie ooit in aanmerking zou komen. het antwoord is 'ja'.
stel dat het niet lukt na onze 6 terugbetaalde IVF/ICSI pogingen of stel dat we het allemaal niet meer aankunnen en opgeven, dan starten we hoogstwaarschijnlijk een adoptieprocedure op.
ik heb ondertussen al wat gegoogeld en ben snel tot de conclusie gekomen dat adoptie zeker niet te onderschatten valt. het is niet goedkoop en je moet vooral héél veel geduld hebben. maar ik denk dat we ons op dat vlak al goed bewezen hebben!
'k hoor iedereen al denken: dit zijn zorgen voor later maar na deze zoveelste tegenslag begin ik de moed toch wel te verliezen. 'k had het zien aankomen hoor, ik had absoluut geen zwangerschapssymptomen maar toch.. als die dokter belt en het officieel bevestigt dan is dat toch altijd een écht drama, met alles erop en eraan.

een kleine troost: we hebben onze twee microscopisch kleine nakomelingetjes nog in gent. veilig en fris opgeborgen in de diepvries.
3 dagen na m'n volgende eisprong gaan ze ze laten ontdooien.
konden we dan maar eens geluk hebben!

...

zwangerschapstest negatief... :-(

mijn tranen en het groene monster

een dieptepunt vandaag.
ik heb in 't stad 264 zwangere vrouwen gezien. voor me, achter me, naast me. het stopte niet.
ik durf aan niemand zeggen welke lelijke en venijnige gedachten er door mijn hoofd gaan als ik ze zie lopen. ik haat ze, haat met een grote H. het is pure jaloezie, een zeer slechte eigenschap maar het is sterker dan mezelf. normaal heb ik absoluut geen last van jaloezie. ik ben dus veranderd..
het is zo oneerlijk!! waarom mogen wij niet meegenieten van iets wat de normaalste zaak van de wereld zou moeten zijn?? ik ben zo gefrustreerd, zo gefrustreerd... wat heb ik misdaan om zo 'gestraft' te worden?
ja dit is een klaagzang. maar het is mijn blog dus heb ik het recht om hier te zagen en te klagen.
ik heb zoveel zin om een fles wijn op m'n eentje uit te drinken. maar ik mag niet. want ik zou wel eens zwanger kunnen zijn.. wat een klucht!

het gaat niet goed met me.

tik tok

het is een week geleden nu dat de transfer gebeurd is. we zitten in de helft van het wachten.
'wachten'... het is iets waarin we goed bedreven zijn geraakt de laatste 2,5 jaar. ondertussen ben ik alweer bezig met alle (ingebeelde?) veranderingen in m'n lichaam te analyseren. af en toe voel ik een steekje of een krampje in m'n buik.. zou dit de innesteling kunnen zijn? zijn m'n regels misschien op komst?
nu ja, ik blijf echt wel met de voeten op de grond, don't worry. sedert vorige week vrijdag heb ik mezelf al 2 keer 'getrakteerd' op een spuit pregnyl, dat is puur HCG (zwangerschapshormoon, ter ondersteuning van de innesteling). niet moeilijk dus dat mijn lichaam reageert en mij de indruk geeft dat daar vanalles aan 't gebeuren is in m'n baarmoeder. hopelijk is het écht wel zo.
en we wachten verder...