lichte vooruitgang

jaja, we boeken een lichte vooruitgang. muis is toch een stukje gedaald en m'n baarmoederhals is ook al beetje verstreken. dat zijn goeie tekens. vandaar ook het vochtverlies van gisteren én deze nacht (moeten opstaan vannacht om droog ondergoed aan te trekken en een maandverband erin te leggen, zo erg!). helaas alles nog zo dicht als een bretoense oester.
morgen moet ik een klein uurtje aan de monitor gaan liggen op de materniteit en dit elke 2 dagen herhalen. mocht ik tegen donderdag nog niet spontaan bevallen zijn dan moet ik 's avonds 'binnen' en zal ik toch heel lichtjes en voorzichtig ingeleid worden. als dat ook niets uithaalt dan wordt het sowieso een keizersnede op vrijdag 4 maart.

ik ben blij dat ik nu een scenario heb, dat maakt het wachten toch een beetje draaglijker.

vals alarm

deze morgen werd ik wakker met een kletsnatte onderbroek. ik wist niet goed wat ik ervan moest denken en het was pas na een klein half uur dat ik besefte dat het misschien wel vruchtwater kon zijn.
heb dan gebeld naar de materniteit en die raadden me aan om toch eens te passeren voor een test.
daar aangekomen hebben ze mij inwendig onderzocht maar nog altijd geen opening. de test was ook negatief, het was dus geen vruchtwater.
'k heb dan zo'n anderhalf uur aan de monitor gelegen en behalve regelmatige harde buiken was er niks spannends te zien op dat scherm. vals alarm dus...
morgenvroeg sowieso nog eens bij de dokter op controle.

dju hé!

stick a fork in me. i'm done!

ze mag komen. ik ben er klaar voor, mentaal en zeker ook lichamelijk. ttz, ik ben er lichamelijk klaar voor om weer een normaal lichaam te hebben. eentje die mobiel en lenig is, die zonder problemen kousen en schoenen kan aantrekken en die geen 3 minuten nodig heeft om uit de sofa te geraken.
deze morgen naar de pedicure geweest want het is nu toch al een paar maanden geleden sinds ik de laatste keer m'n voeten deftig kon verzorgen.
positief is wel dat ik geen gezwollen voeten en enkels meer heb sedert ik gestopt ben met werken. misschien is een staand beroep dan toch beter voor zo'n kwaaltjes.

kom er schot in de zaak? ik weet het niet. aan de ene kant denk ik van wel. mijn rechterlies doet zeer en ik voel toch wel een druk die dagelijks toeneemt, zo ter hoogte van m'n schaambeen. de druk van muis op muis eigenlijk :).
aan de andere kant: naar 't schijnt kun je aan de buik zien dat de baby ingedaald is. wel, als je mij in profiel ziet dan is mijn tafel nog altijd eentje om aan te zitten met een barkruk ipv een laag salontafeltje, if you know what i mean.

donderdagmorgen weten we meer.

R.U.S.T.

je kunt niet geloven hoe ik mezelf vooruit heb gesleept naar vandaag: mijn allerlaatste werkdag!
7,5 uren aan een stuk op een bureaustoel zitten, dat ging echt niet meer. ik probeerde het iets minder lastig te maken door heel de dag te schuiven en te draaien op die stoel, waarschijnlijk tot grote ergernis van m'n buurvrouw-collega. en dan die plasmomenten... 2 à 3 keer per uur, langer houd ik het niet vol. gevolg is dat ik kloven in m'n handen heb van al dat handenwassen na de toiletbezoekjes!
ook het gefocust blijven op de job was een grote uitdaging de laatste weken. ik was er met m'n hoofd niet meer bij, met m'n gedachten in andere oorden.
steenmoe ook. mijn lieve j. heeft al heel de week de vroege shift, staat om 3h 's nachts op en ik lig dan te piekeren, te draaien en te keren, tot ik rond een uur of 6 in slaap val. 25 minuten later loopt dan de wekker af.
:)
vanaf nu kan ik dutjes doen overdag, dat zal van mij een heel ander mens maken!

gisterenavond zijn we naar de gyn geweest. muis is nog altijd niet ingedaald (of wat dacht je), hoogstens een heel klein beetje gezakt. het is afwachten nu. volgende week donderdag, daags voor m'n uitgerekende datum, een nieuwe checkup.

ik was enorm onder de indruk bij de echo, door iets kleins. ineens wees de dokter erop dat je wat nekhaar kon zien zweven in het vruchtwater. redelijk veel haar eigenlijk. ik wist niet eens dat je het haar kon waarnemen op een gewone 2D-echo. we zullen dus een serieuze haardos zien verschijnen binnenkort (tenminste, als het niet bij een nektapijtje blijft :D)

flashback

een jaar geleden, op 1 februari 2010, had ik voor de 6de maal een positieve zwangerschapstest. de 3 daaropvolgende weken heb ik gevochten om ons embryootje levend te houden. dure, pijnlijke inspuitingen, dagenlang platliggen, het heeft niet mogen zijn. en nu, een jaar later, zit ik hier voor mijn pc met een dikke buik. ons 7de embryootje heeft het gehaald en wordt binnen een paar weken geboren.
het gaat nog altijd mijn petje te boven...

countdown

gisteren mochten we nog eens op controle bij de gyne.
net zoals de vorige keer, nog altijd geen opening, niks van indaling te zien (en dat is te merken aan het uitschuiftafeltje dat net onder m'n borsten plakt en bijgevolg geweldig tegen m'n longen duwt).
dit betekent dat de kansen op een keizersnede stilletjesaan vergroten. gezien de vorige geboorte met een keizersnede gebeurd is kan de bevalling niet ingeleid worden. ik loop dan het risico dat het litteken scheurt. en bij geen of te weinig indaling moet er normaal gezien sowieso ingeleid worden. vandaar...
ze gaan me maximum een week over tijd laten gaan.

ondertussen heb ik enkels als boomstammen en voeten als speldenkussens. wanneer ik 's avonds m'n kousen afdoe dan zie je zo de elastiek in m'n benen staan. en 's morgens bij het opstaan nog altijd...
ik ben de elegantie zelve tegenwoordig.

nog 7 keer werken (jiehààà) en dan EINDELIJK op z'n minst 1 week rust. tenzij madam zich vroeger aanmeldt natuurlijk.

het muizeke weegt ondertussen al 2,8kg by the way. als ze de komende weken zal blijven stampen en manoeuvreren zoals ze nu doet dan zal ze niet veel meer verdikken. calorieën dat die verbrandt!

volgende checkup binnen 2 weken.