ze waren serieus gegroeid, die follikels van me! de hogere dosis gonal-f heeft me duidelijk goed gedaan. de pickup zal nog altijd naar alle waarschijnlijkheid gebeuren op dinsdag. ondanks de slechte rit naar aalter (met dat kutweer!) ben ik toch opgetogen door deze positieve evolutie.
gisteren weer een pijnlijk bezoek gehad op 't werk van een collega met haar pasgeboren kindjes. ik heb toch weer een paar keer moeten die krop in m'n keel doorslikken toen het onvermijdelijke onderwerp 'zwanger zijn' ter sprake kwam. op zo'n momenten probeer ik om me in te sluiten in een onzichtbare en geluidsdichte capsule. maar helaas lukt dat niet altijd.
ik heb gisteren, door die kindjes te zien, wel weer eens goed beseft wat ons einddoel is. dat klinkt misschien raar maar doordat we er al zolang mee bezig zijn en doordat al dat gedoe al bijna routine geworden is, kan ik me soms nog moeilijk inbeelden dat er ooit iets zal voortvloeien uit onze moeite: een baby. 'vroeger' beeldde ik me af en toe in hoe het zou zijn eens we hier een extra kindje in huis zouden hebben maar dat doe ik allang niet meer. volgens jonathan durft mijn onderbewustzijn er niet meer aan denken. het wordt dan ook zo realistisch ineens terwijl ik het laatste jaar vooral het gevoel heb van 'keep on dreaming...'.
zelfbehoud heet dat zeker?
enfin, voorlopig laat ik me nog voortstuwen door de routine.
zondagmorgen terug voor een (allerlaatste?) echo.
oh ja, die 1kg die ik bijgekomen ben: dat is vocht. oef!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten