morgen is het weer zo ver: we mogen op controle bij de gynaecoloog. EINDELIJK!
ik ben weer meer ongerust geweest dan iets anders. je moet ervan genieten zeggen de mensen dan. tjah, dat zou ik heel graag doen maar ik heb het niet in de hand helaas.
met die angelsound hoor ik alleen m'n eigen hartslag en het gerommel in m'n darmen, ik weet daar alleen mee dat ik zelf nog in leven ben. ik wil weten of die kabouter leeft! grrrrr!
waar ik me aan vastklamp is het feit dat m'n buik verdikt. maar aan de andere kant denk ik dan ook, stel dat het hartje opeens stopt met kloppen dan valt die buik ook niet direkt als een pudding in mekaar dus ja...
'k heb zelfs de moed niet om het nieuws al aan de grote klok te hangen, je weet maar nooit dat het nog foutloopt..
het wordt een lange, zenuwslopende werkdag morgen. om 17h worden we verwacht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten