van een wonder gesproken...

dit is geen grap maar de realiteit: ik ben zwanger, 12 weken al ondertussen! :D
zomaar, plots, onverwachts. wie had dit kunnen denken??
het begon met een blaasontsteking (toen was ik al 4 dagen overtijd maar geen eurocent die viel). ik moest medicatie nemen maar in plaats dat ik me beter begon te voelen werd ik elke dag maar mottiger en mottiger.

5 dagen later (9 dagen overtijd ondertussen) lag ik 'doodziek' in m'n bed toen jonathan de knoop doorgehakt heeft en naar het kruidvat gereden is om een zwangerschapstest te kopen.
nonchalant heb ik de test uitgevoerd en tot mijn grote verbazing kwam er een tweede streepje tevoorschijn. waarom was ik zo verbaasd: ik voelde me absoluut niet zwanger. al die andere keren had ik van de eerste seconde pijnlijke borsten maar dat heb ik nu nog altijd niet. en die borsten waren voor mij toch een beetje de zwangerschapsbarometer :).

soit, 2 dagen later naar dokter decleer: alles ok, zelfs al beginnende hartslag.
2 weken later 2de echo: duidelijke hartslag. toen begonnen we al meer hoop te krijgen op een goede afloop want zover, 8 weken, waren we nog nooit geraakt.
toen zijn we op reis vertrokken en daar heb ik me redelijk rustig kunnen houden. ik was wel ongerust op de dagen dat ik me minder zwanger voelde maar gelukkig was dat de dag nadien telkens terug in orde.

onze volgende afspraak is op 17 augustus maar intussentijd ben ik al 2 keer in paniek naar een andere dokter geweest wegens verlof van decleer.
de eerste keer op 10 weken: 3D echo, alles ok.
en de tweede keer op 11 weken: daar hebben we met tranen in onze ogen kunnen genieten van een spartelend kindje, met een neusje, handjes, voetjes, alles wat eraan moest hangen hing eraan.

weet je, ik kan het nog altijd niet geloven. na de laatste echo leek alles zo echt, voor eventjes. maar een paar dagen later begin ik toch weer te piekeren, zou dat murmeltje nog leven?

en omdat het nogal gênant is (én kostelijk) om iedere week op de spoedafdeling te gaan zitten, heb ik mezelf een angelsound aangeschaft. dat is een doe-het-zelf-dopplerapparaatje waarmee je de hartslag van je kindje kunt zoeken en beluisteren.
maar het is nog te vroeg, ik hoor nog niets. voorlopig moet ik nog aftellen naar dinsdag voor de volgende geruststelling. maar het zal in orde zijn, ik heb er vertrouwen in.
nooit gedacht dat ik luidop zou kunnen verkondigen: ik ben zwanger!