alles zag eruit zoals het er had moeten uitzien: een mooi gevormd vruchtzakje, een piepklein foetusje maar geen hartslag...:'(
ik wist het nochtans maar geconfronteerd worden met dat kleine wezentje die daar stilletjes zat te niksen voelt toch weer aan alsof je naakt in een bad met ijswater wordt gesmeten.
verbazingwekkend hoe ik mezelf weer, met het verstand op nul, door een mist van tranen, 40km lang naar huis geloodst heb.
vrijdag curretage.
*zucht*
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Veel sterkte voor jullie!!
Ik begrijp jullie heel goed jammer genoeg, maar niks aan te doen..
It is not fair at all:(((
Dikke knuffels :(((
Libra,
XXX
Godverdoemme! (vergeef me, maar dit was 't eerste dat bij me opkwam)
Ik vind het ZO rot voor jullie en ween stilletjes met jullie mee...
Ik zag het deze ochtend al aan jou dat het niet pluis was, durfde niet echt vragen om erover te praten. Misschien had ik dat beter wel gedaan. Ik weet dat jou troosten nu onmogelijk is, op geen enkele manier. Ik was dolgelukkig samen met jou toen je me onlangs goed nieuws vertelde en nu ... 't is niet eerlijk.
Sterkte morgen.
x
verdorie toch .... had het gisteren al gelezen, maar kon niets zinnigs antwoorden ... Niet dat hierop ook maar een zinnige reactie te verzinnen valt ... Ik vind het ongelooflijk jammer, en wou dat ik iets kon doen om je pijn wat te verlichten ! ik leef met je mee !
dikke troostknuffel
x
x ik denk vandaag extra aan jullie!!!!!
sasbelgie
www.eendagzwanger.blogspot.com
Een reactie posten