laatste update voor d-day

het is bijna zo ver!
deze morgen ben ik voor de laatste keer naar het ziekenhuis geweest voor de monitoring. er was lichte activiteit maar nog niks spectaculairs. nog altijd een cm opening, daar ook geen vooruitgang.
toen de vroedvrouw 'eens ging voelen' hoeveel opening ik had bleek ze andere plannen te hebben. ze heeft me 'gestript' (vlies rond de baarmoedermond losmaken) en dit zonder mij dit op voorhand te vertellen. jawadde, dat heeft serieus pijn gedaan! op een bepaald moment heb ik haar met al mijn macht van me willen afduwen maar ze had er zich blijkbaar aan verwacht want ze schoof geen milimeter. ik schat dat ze na een minuut of 2 (die op dat moment op 20 minuten leek) gestopt is. 'k was er efkes niet goed van en kreeg ineens zwarte vlekken voor m'n ogen. chance dat ik neer lag.
anyway, ze doen dat dus in de hoop dat de weeën spontaan zouden beginnen. wel, bij mij werkt dat dus weer niet.
straks worden we verwacht in het ziekenhuis, om 22h. rond 23h gaan ze me dan licht stimuleren adhv prostaglandine op de steken. hopelijk doet die z'n werk en wordt het morgenvroeg geen keizersnede.

daarnet zijn we frietjes gaan eten in het frituur, m'n laatste avondmaal :). de volgende keer dat we daar komen zullen we met eentje meer zijn.
daarnet ook gedoucht, voor de laatste keer met m'n dikke buik. er zijn eigenlijk heel wat 'laatste keren' geweest vandaag.
hoe erg ik ook verlang om m'n muizeke in m'n armen te houden, toch zal ik m'n buik missen. het is een dubbel gevoel. je wilt weten hoe je kindje eruitziet maar toch koester je dat leven in je lichaam.
het is allemaal zo snel gepasseerd. vanaf morgen staat ons leven op z'n kop, in de positieve zin uiteraard.