staking

ik zal hier de komende tijd heel weinig tot niks te vertellen hebben. dit wegens het tijdelijk stilleggen van de activiteiten. ‘gedwongen’ weliswaar.

het zit zo: om onze twee ingevroren embryo’s te kunnen laten terugplaatsen zou ik op de 10de dag van mijn menstruatie een echo moeten krijgen om te zien wanneer ik m’n eisprong zal hebben. mijn ‘dag 10’ valt echter nog in de verlofperiode van dr decleer…. bijgevolg kunnen we deze cyclus niks doen.

bij de volgende cyclus is er ook een probleem (als mijn berekeningen kloppen tenminste): dag 10 ça va maar de terugplaatsing zal dan hoogstwaarschijnlijk vallen tijdens de 3 dagen dat we naar rome gaan. en als het de terugplaatsing niet is dan is het zeker een echo..

m.a.w. we zullen er pas weer voor kunnen gaan in september.

misschien is het wel goed dat we eens een pauze inlassen. ik ben zo dolgedraaid en tegelijkertijd moe, doodmoe. lichamelijk en mentaal.

eerlijk gezegd, ik begin de moed serieus te verliezen. welk mirakel kan er nu nog gebeuren dat ervoor zal zorgen dat ik nog eens mama mag worden? (ik geloof niet in god dus dat is ook al geen optie)
ik denk dat het goed is om mezelf stilletjesaan mentaal voor te bereiden op het feit dat het vermoedelijk niet meer voor ons weggelegd is. al een geluk dat we niet droomden van 2 kinderen! :-s